Olej rycynowy powstaje w wyniku wytłoczenia na zimno nasion rącznika pospolitego, dlatego można go również spotkać pod nazwą oleju rącznikowego. Po wytłoczeniu jednak nie jest gotowy jeszcze finalny produkt. Później konieczne jest wygotowanie go z wodą, po to, by zniwelować działanie toksycznej rycyny, dlatego jego nazwa jest nieco zwodnicza, ponieważ nie posiada on figurującej w nazwie rycyny. Wykorzystywany jest przede wszystkim w kosmetologii, jednak warto także przyjrzeć się medycznym korzyściom, wynikającym z jego stosowania.
Powszechnie kobiety stosują olejek rycynowy na rzęsy i brwi, aby nadać im ciemniejszy kolor i dodać gęstości. Jednak z uwagi na swoją oleistą konsystencję i nasycenie glicerydami, znalazł również swoje zastosowanie m.in. przy produkcji błyszczyków, szminek, kremów, maści i w różnego rodzaju maseczkach. Stosuje się go również jako produkt do nawilżania i regeneracji przesuszonej i popękanej skóry pięt, kolan i łokci.
Olej rycynowy może oferować kompleksowe usługi pielęgnacyjne bez konieczności korzystania z metod salonów kosmetycznych. Jednak jego podstawowym zastosowaniem, a zarazem tym, co przyniosło mu największą sławę, jest pielęgnacja włosów. Początkowe wyniki kuracji można zaobserwować już po pierwszych aplikacjach, a regularne stosowanie daje perspektywę trwałych rezultatów, w tym zahamowanie wypadania włosów, wzmocnienie ich, przyspieszenie porostu, przeciwdziałanie rozdwajaniu się końcówek, nawilżenie, nabłyszczenie i dodanie włosom gęstości. Dodatkowym atutem jest także ochrona włosów przed szkodliwymi czynnikami środowiska. Warto jednak dodać, że olejek może nieco przyciemniać włosy, co może, lecz nie musi być pożądanym efektem.
Zewnętrznie okładami z olejku rycynowego można też leczyć bóle głowy, kręgosłupa i brzucha. Ciepłym olejkiem nasącza się podgrzany olej rycynowy oraz gazę lub cienki ręcznik i pozostawia na obolałym miejscu do wystudzenia. Niestety okładów nie mogą stosować kobiety w trakcie miesiączki, a także kobiety w ciąży czy karmiące piersią. Olej rycynowy jako środek używany wewnętrznie nadaje się także przy leczeniu zaparć, jednak tylko jako środek doraźny, a nie stosowany w leczeniu zaparć przewlekłych.